Patron


Andrzej Tadeusz Bonawentura Kościuszko herbu Roch III

Urodził się 4 lutego 1746 roku w Mereczowszczyźnie na Polesiu jako syn Ludwika Tadeusza i Tekli z Radomskich. W 1755 r. rozpoczął naukę w Kolegium Pijarów w Lubieszowie. 18 grudnia 1765 r. wstąpił do Korpusu Kadetów Szkoły Rycerskiej. Studiował tam m. in. historię, filozofię, języki, arytmetykę, geometrię, miernictwo i inżynierię. Szkołę Rycerską ukończył w stopniu kapitana.

6 października 1769 r. wyjechał jako królewski stypendysta do Paryża, gdzie pobierał prywatne lekcje u profesorów ze szkół wojskowych. W 1775 wyemigrował do Ameryki. Tam, dzięki wstawiennictwu generała Lee, Kościuszko nominowany na inżyniera armii amerykańskiej. Przez wiele miesięcy fortyfikował różne obozy wojskowe armii północnej. W uznaniu zasług, uchwałą Kongresu Tadeusz Kościuszko awansowany został 13 października 1783 r. na generała brygady armii amerykańskiej.

W lipcu 1784 r. wrócił do Polski. Sytuacja w kraju była bardzo zła. 18 maja wojska rosyjskie wkroczyły na terytorium Rzeczypospolitej, rozpoczęła się wojna polsko-rosyjska. Kościuszko Odznaczył się w bitwach pod Włodzimierzem (17 lipca), pod Dubienką (18 lipca 1792) i Zieleńcami, za co otrzymał order Virtuti Militari, a od Francji - tytuł honorowego obywatela Francji. 1 sierpnia 1792 r. został nominowany na generała lejtnanta w uznaniu za wysokie umiejętności dowódcze.

Tymczasem sytuacja w kraju rozwijała się w niepomyślnym. Początkowe plany odroczenia insurekcji okazały się zbyt powolne. W tej sytuacji Kościuszko zdecydował się na rozpoczęcie insurekcji mimo niewykonania jego instrukcji. Rozpoczęło się powstanie, któremu dowodził, a które niestety upadło.

Kościuszko wyjechał do Stanów Zjednoczonych, jednak na krótko i w 1797 r. powrócił do Europy. W latach 1798-1815 współtworzył Legiony polskie, spotykał się z Napoleonem i brał udział w zakładaniu w kraju Towarzystwa Republikanów Polskich. W 1800 r. wydał broszurę „Czy Polacy mogą wybić się na niepodległość”. Prawdopodobnie w 1808 r. wyjechał do Solury w Szwajcarii i zamieszkał w patrycjuszowskiej kamienicy przy Gurzelngasse nr 12. W tym domu spędził ostatnie lata swego życia, gdzie zmarł 15 października 1817 r.

Źródło: Wikipedia

Zmodyfikowano: 2021-11-09
Menu